یک گراف میله ای در واقع با میله ها یا ستون های مستطیلی شکل که کل مشاهدات در داده ها را نشان می‌دهد، خود را به معرض نمایش می‌گذارد.
چارت های میله ای می‌توانند با ستون های عمودی یا میله های افقی یا چند میله (برای مقایسه دو مقدار) به نمایش دربیایند.
گراف های میله‌ای (Bar Graphs) به طور رایجی در تحلیل مالی و به نمایش درآوردن داده مورد استفاده قرار می‌گیرند.
چارت حجم سهام یک نوع رایج از چارت میله ای است. هیستوگرام نیز مثالی دیگر از چارت میله ای است که در تحلیل آماری استفاده شده است تا توزیع احتمالات در داده ها را نشان دهد.
هدف یک چارت میله ای این است که با سرعت بیشتری اطلاعات نسبی را به نمایش بگذارد. محور عمودی چارت میله ای با نام محور Y و محور افقی با محور X شناخته می‌شود.
زمانی که در حال تفسیر یک چارت میله ای هستید، طول میله ها یا ستون ها، مقدار مربوط به محور Y را به نمایش می‌گذارد.
از طرفی دیگر، محور X می‌تواند هر متغیری مانند زمان یا درآمد از هر سهم، درآمد کلی و جریان نقدی باشد.
در معاملات، چارت های میله‌ای اغلب برای به نمایش درآوردن حجم معاملات استفاده می‌شود و معمولا در زیر چارت قیمت نماد معاملاتی قرار می‌گیرد.
برخی از انواع تحلیل تکنیکال از گراف های میله‌ای بهره می‌گیرد. برای مثال، معامله گران ممکن است یک هیستوگرام میانگین متحرک همگرا واگرا (Moving Average Convergence Divergence) که یک اندیکاتور تکنیکال محبوب است را پیاده سازی کنند.
این هیستوگرام در واقع تفاوت بین خط MACD و خط سیگنال را به نمایش درمی‌آورد.
همینطور می‌توان قیمت نسبت به حجم را به صورت یک گراف میله ای افقی در کنار چارت اصلی در معرض دید قرار داد.
از طرفی دیگر می‌توان حجم معاملاتی را به طور مستقل و نسبت به زمان و روز از طریق گراف میله ای به نمایش گذاشت. در این حالت، هر میله می‌تواند تعداد سهامی که در هر روز معامله می‌شود را نشان دهد.
