آلفا (Alpha) و بتا (Beta) دو معیار اندازه گیری کلیدی است که برای ارزیابی عملکرد یک نماد معاملاتی، سهام، صندوق سرمایه گذاری و پرتفوی سرمایه گذاری، استفاده می‌شود.
آلفا در واقع مقدار بازده سرمایه گذاری را در مقایسه با شاخص بازار یا دیگر معیارهای کلی اندازه گیری می‌کند.
از طرف دیگر بتا نوسان نسبی یک سرمایه گذاری را اندازه گیری می‌کند. این نشانه‌ای از ریسک نسبی آن است.
آلفا و بتا محاسبات استانداردی هستند که برای ارزیابی بازده مربوط به سرمایه گذاری یک پرتفوی در کنار مواردی مانند انحراف معیار، R-squared و Sharpe Ratio استفاده می‌شوند.
مقدار آلفای یک نماد معاملاتی توسط یک عدد مانند 3 یا -5 به نمایش درمی‌آید.
با این حال، این عدد در واقع درصد بالاتر یا پایین‌تر بودن از یک شاخص معیاری که قیمت نماد معاملاتی به آن دست پیدا کرده است را نشان می‌دهد.
در مثال 3 یا -5، در واقع نماد معاملاتی به ترتیب 3 درصد بهتر یا 5 درصد بدتر از شاخص عمل می‌کند.
مقدار آلفای 1.0 به معنای این است که سرمایه گذاری 1 درصد بهتر از شاخص معیار عمل کرده است. از طرف دیگر آلفای -1.0 یعنی سرمایه گذاری 1 درصد بدتر از شاخص معیار عمل کرده است.
توجه داشته باشید که آلفا یک عدد تاریخی است و دنبال کردن آن برای تشخیص اینکه نماد چطور عمل کرده است مناسب است اما نمی‌تواند به شما نشان دهد که در آینده چه تغییری رخ خواهد داد.
بتا اغلب با نام ضریب بتا نیز شناخته می‌شود و نشانه‌ای است از نوسان نماد معاملاتی در مقایسه با بازار به طور کلی.
دانستن اینکه قیمت یک نماد معاملاتی چقدر نوسان دارد، می‌تواند به یک سرمایه گذار کمک کند تا تصمیم بگیرد ریسک ارزشش را دارد یا خیر.
مقدار پایه بتا 1 است که نشان می‌دهد قیمت نماد معاملاتی دقیقا همراه با حرکت بازار تغییر پیدا می‌کند.
بتای کمتر از 1 به این معنا است که نماد معاملاتی نوسان کمتری از بازار دارد در حالی که بتای بالاتر از 1 به این معنا است که نماد معاملاتی نوسان بیشتری از بازار دارد.
