بازارهای فارکس به عناصر مختلفی حساس هستند که بر روی نوسان آنها تاثیر می‌گذارد و بسیاری از معامله گران استراتژی های خود را به گونه‌ای تنظیم کرده‌اند که از پرنوسان ترین نمادها سودآوری کنند.
نوسان ارزها اغلب توسط محاسبه‌ی انحراف معیار یا واریانس حرکات قیمتی جفت ارز، اندازه‌گیری می‌شود.
این به معامله گران اطلاعاتی از اینکه یک ارز نسبت به میانگین خود در یک بازه زمانی مشخص چقدر حرکت خواهد کرد، می‌دهد.
معامله گران همینطور می‌توانند نوسان را با توجه به محدوده واقعی میانگین مربوط به جفت‌ارز به دست آورند.
هر چقدر نوسان مربوط به قیمت ارزها بیشتر باشد، سطح ریسک مربوط به معامله کردن آنها نیز افزایش پیدا می‌کند و برعکس.
جفت ارزهای مختلف به طور میانگین دارای سطوح مختلفی از نوسان هستند. برخی معامله گران از معامله جفت ارزهای پرنوسان لذت می‌برند و استراتژی خود را طبق آن تنظیم کرده‌اند.
دیگر جفت ارزهای بزرگ مانند EUR/USD، USD/JPYT، GBP/USD و USD/CHF معمولا نقدینگی بیشتری دارند و در نتیجه دچار نوسان کمتری هستند.
با این حال جفت ارزهای نوظهور در بازار معاملاتی مانند USD/ZAR، USD/TRY و USD/MXN می‌توانند بالاترین نوسان های موجود را به ثبت برسانند.
علاوه بر نقدینگی نسبتا کم در بازارهای ارزهای نوظهور، این ارزها مخصوصا به دلیل ریسک حاصل از اقتصاد این کشورها، دچار نوسان می‌شوند.
کمترین نوسان جفت ارزها متعلق به جفت ارزهای بزرگ و شناخته شده‌ی بازار است که نقدینگی بالایی نیز دارند.
علاوه بر این، اقتصاد کشورهای مربوط به این ارزها، وسیع‌تر و توسعه‌یافته‌تر هستند. این باعث جذب شدن حجم معاملاتی بیشتری شده و پایداری قیمتی بیشتری را ایجاد می‌کند.
بدین ترتیب کمی سوپرایزکننده است که جفت ارزهایی مانند EUR/USD، USD/CHF و EUR/GBP با حجم بالایی معامله می‌شوند و در میان کم نوسان ترین جفت‌ارز های بازار قرار دارند.
